مسجد الاقصی در ابعاد مختلف مذهبی و تاریخی، جغرافیایی و معماری و... دارای ویژگی‌ها و خصوصیات ویژه‌ای است. برخی از این ویژگی‌ها در جهان منحصر به فرد بوده و موجب بی بدیل برشمردن آن در میان پیروان ادیان توحیدی شده است. پیروان سه دین بزرگ ابراهیمی اسلام، مسیحیت و یهودیت این مکان شریف را به دستور خداوند قبله‌گاه خود قرار داده و آن را احترام می‌کنند. این مسجد دومین زمینی است که بعد از کعبه بر روی زمین گسترده شده است.[2]مسجدالاقصی سومین مسجدی است که به قداست و فضل از بقیه مساجد ممتاز گردیده است.[1] به تبع شهر بیت المقدس هم بعد از مکه و مدینه به عنوان سومین شهر مقدس اسلام معرفی و از بقیه شهرها ممتاز گشته است، بیت المقدس(مسجدالاقصی)خاستگاه و قبله‌گاه پیامبران و اولیاء پیشین و مکان وقوع "اسراء و معراج"پیامبر است.[3]
شنبه ۲۴ اَمرداد ۱۳۹۴
صهیون، نام موقعیتی در بیت‌المقدس است (ر.به‌فرهنگ نفیسی ج3، ص218) که هیکل سلیمان، مسجدالاقصی و قبه‌الصخره روی آن ساخته شده است[1](جمال‌زاده 1386، ص59). گاهی نیز مقصود تمام شهر اورشلیم است یعنی شهر برگزیده خدا یا شهر آسمانی. این اصطلاح درمیان علما متداول است که آرزوی قوم‌خداوند صهیون است (خزایی 1389، ص26).
شنبه ۲۴ اَمرداد ۱۳۹۴
مسجد به عنوان نماد تمدن اسلامی و پایگاهی محوری برای پیشبرد اهداف بلند سفیران و اولیای الهی، در طول تاریخ اسلام از مرتبه والایی برخوردار بوده و هست و کارکردهای اساسی آن در مسائل عبادی، علمی، سیاسی و اجتماعی غیر قابل انکار و اغماض است. این پایگاه توحیدی در همه جریان‌ها و اتفاقات تاریخ اسلام نقش‌آفرین بوده و این مهم چنان مورد توجه بوده است که دشمنان اسلام برای ضربه زدن به جریان اسلامی از همان ابتدای شکل‌گیری این دین الهی، در صدد تقابل با آن برآمده و حتی پایگاهی همانند، (مسجد ضرار) برای خنثی‌سازی کارکردهای مسجد تأسیس کردند(ابن کثیر، 1407، ج 5: 21-22).
شنبه ۲۴ اَمرداد ۱۳۹۴
در شریعت اسلام، محور و کانون تمامی فعالیت ها به مسجد ختم میشود. هیچ فعالیت و فعلی را نمیتوان یافت که در ارتباط با دین باشد، اما به مسجد ختم نشده، یا با مسجد مرتبط نباشد. این امر مهم نشان از جایگاه و اهمیتی محوری است که مسجد در جامعه مسلمانان داراست. ازاینرو، پیامبراکرم(ص) در هجرت به مدینه، اولین مکانی را که برای استقرار آیین اسلام و ترویج معارف عالیه آن بنا کرد، «مسجد قبا» بود؛ تا آنکه مردم حول محور این مکان مقدس به کسب فضایل انسانی و آموزه های دینی پرداخته و دور هم گرد آیند و به مصداق حدیث گهربار نبوی(ص) «یدُاللّهِ على الجَماعةِ.»[1] با این گردهمایی همواره منشأ خیر و برکات معنوی و انسجام اسلامی برای خود و جامعه انسانی باشند.[2] مسلمانان نیز باید همواره عظمت و اُبُهت معنوی و سیاسی خود را مرهون مساجد بدانند. چراکه این سنگرهای تسخیرناپذیر نقش بسزایی را در این راستا ایفا کرده و بزرگترین سد در برابر هر جریان ضد ارزشی بوده و میباشند.
شنبه ۲۴ اَمرداد ۱۳۹۴
نام "مسجد الاقصی" یادآور حوادث و داستانهای شگفت‌انگیزی است. در پس این واژه طومار در هم تنیده‌ای از خاطرات تلخ و شیرین نهفته است. مسجد الاقصی گاهی در حیرت شکوه حکومت سلیمانی و جبروت حاکمیت داوودی قدبرافراشته و زمانی لرزش زلزله‌های پی در پی او را برزمین نشانده، گاهی از حقیقت جویی و پایداری ابراهیمی مشعوف گشته و زمانی از انحراف و خودبرتربینی یهودیت محزون، گاهی از تولد مسیحایی شادان و زمانی از تصلیب او نالان و گاهی از عروج احمدی فراتر از قاب قوسین انگشت به دهان مانده و زمانی از سقوط انسان به درجه سفلی حیوانیت محزون گشته است. نام مسجد الاقصی با سیاهی‌ها و سفیدی‌های تاریخ عجین است. این نام تداعی‌گر وحدانیت و عبودیت و در عین حال گاهی عناد و سرکشی انسان نسبت به خالق می‌باشد.
شنبه ۲۴ اَمرداد ۱۳۹۴