دین الهی، مجموعه‌ای از قوانین فردی و اجتماعی است که می‌تواند در صورت اجراشدن، سعادت فرد و جامعه را تأمین کند. اجرای این آیین نجات‌بخش، افزون بر اقدامهای اوّلی به پاره‌ای پیکارها و تلاشهای بعدی در برابر صف‌بندیها و جبهه‌گیریهای مخالفان و کارشکنان نیاز دارد. مجموع این اقدام ها و تلاش ها که همان جهاد در راه خداست، با تعبیری لطیف‌تر و دلنشین‌تر «یاری خدا»، «یاری دین» و مانند آن نامیده می‌شود همان‌طور که در زیارت جامعه کبیره ـ‌که به نوعی مانیفست شیعه است‌ـ در توصیف اهل بیت(علیهم السلام) می‌فرماید: «و أنصاراً لدینه»[1] که این یاری و نصرت دین خداوند از ویژگی‌های انسان کامل است و در قرآن می‌فرماید: (یاَیُّهَا الَّذینَ ءامَنوا کونوا اَنصارَ اللّهِ کَما قالَ عیسَی ابنُ مَریَمَ لِلحَواریّینَ مَن اَنصاری اِلَی اللّهِ قالَ الحَواریّونَ نَحنُ اَنصارُ اللّه).[2]
یکشنبه ۴ اَمرداد ۱۳۹۴
در فضایی که دستیابی به حقیقت و دین بسیار سخت شده و جوانان کمتر به سمت خدا و دین می‌آیند، باید فضایی فراهم آورد تا جوان قادر باشد به راحتی به معارف اهل بیت راه یافته و از آن استفاده نمایند؛ از آن‌جا که دسترسی لحظه‌ای مانند رسانه، کتاب یا حتی شرکت در مراسم خاص مانند محرم یا ... کافی نیست، بلکه باید به طور مداوم این ارتباط با معارف باشد به همین دلیل ابن سینا می‌فرماید: برای توجه بندگان به خدا و فراموش نکردن او لازم است تا این یاد خدا برای آن‌ها تکرار شود و خداوند به همین دلیل عبادات را در پنج نوبت قرار داد. [1] بهترین راه برای تداوم بخشیدن ارتباط جوانان به اهل بیت و دین، مسجد است که از پایگاه‌های بزرگ اسلام بوده و از صدر اسلام مورد توجه پیامبر واقع شده است. تا آن‌جا که پیامبر بعد از ورود به مدینه شروع به ساخت مسجد نمودند. «لَمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوى مِنْ أَوَّلِ یَوْمٍ»[2]
یکشنبه ۴ اَمرداد ۱۳۹۴