اگر نگاهی به مجموعه عبارات، واژه ها ، اسماء و یا جملات نغزی که در باره حضرت زهرا (س) از ابتدای میلاد میمون و مبارک ایشان تا به حال که توسط عالمان، اندیشمندان و مبلغان دینی بیان شده است، نظری توأم با تعمّق و تأمّل داشته باشیم، درخواهیم یافت که کلمه "فاطمه" یکی از گرانسنگ ترین و پر معناترین کلمه ای است که تا کنون در باره شخصیتی نام گذاری شده است. ثقل معنا و غنای بسیار سنگین مفاهیم و معانی درونی آن به حدی است که در توان صاحب قلمی قاصر و زبانی الکن همچون این حقیر نبوده و سزاست که بزرگان و عالمان گران مایه و فاخر در ارتباط با این اسم وزین بنگارند. همچنان که این قشر فرهیخته نیز به درستی تاکنون این رسالت مهم را به بهترین نحو ممکن به دوش کشیده و در راستای آگاهی بخشی به جامعه دینی در رثای این بانوی آفتاب و بیان شأن مرتبت والای حضرت ایشان، اینگونه اندیشیده اند ، نوشته اند و با زبانی بلیغ و رسا گفته اند.
اما آنچه که این حقیر را واداشت تا در خصوص این جمله چند سطری با قلمی ناتوان و در حد وسع خویش بنویسم. در درجه اول دغدغه و احساس وظیفه و دینی است که باید ادا شود و نیز بر هر مسلمانی فرض است تا در طول حیات خود همواره دارای رسالت تبلیغی بوده و در ترویج و بسط اندیشه های پیشوایان معصوم (ع) اهتمام ویژه داشته و نهایت تلاش خویش را در این را ه مبذول دارند. در درجه دوم تعمقّ و تدبّر در معنای این کلمه است که به نظر می رسد هنوز هم نتوانسته ایم با تفسیری شایسته و عمیق معنای آن را به درستی و آن چنان که بایسته است فهم و درک و تبیین نماییم . در درجه آخر نیز سعی بر این هست تا این مقال که به اجمال و اختصار بیان می شود تلنگری باشد به همه ما به ویژه برای محققان ، نویسندگان و پژو هشگران حوزه دین که ضمن پرداختن بیش از پیش به این موضوع مهم تمام همت خویش را به کار گیرند تا تعبییری حقیقی و تفسیر واقعی از آن را برای طالبان و تشنگان معرفت ناب کوی حقیقت به درستی و شایستگی ارائه نمایند
اگر چه با تمام تلاشی که تاکنون به عمل آمده است هنوز نتوانسته ایم به جای فاطمه، کلمه ای مناسب تر، بهتر و پر معناتر به طوری که بتواند حق مطلب را به شایستگی ادا کند پیدا کنیم. و نیز امکان این که بتوان جز فاطمه، کلماتی در خور شأن و جایگاه والای آن حضرت تا ابد الدّهر پیدا نمود و آن را جایگزین فاطمه نمود. فاطمه تنها اسمی است که هم سنگ و هم شأن و برازنده حضرت فاطمه (س) است. و اگر هر اسم دیگری (غیر از دیگر القابی که برای آن حضرت استفاده می شود) جز آن را برای آن حضرت به کار گیریم. هییچگاه نمی توانیم الحق و الانصاف مقام ذی شأن و آسمانی دخت نبی مکرم اسلام (ص) را به درستی مراعات نمائیم. شخصیتی که پاره تن رسول خداست و مادر پدر خویش است. پس سزاوار است تا دارای چنان وجه مشخصه ای بی نظیر و نمونه در عالم هستی بوده و در میان مخلوقات نظام آفرینش، همواره یگانه و ممتاز باشد. و از چنین انسان وارسته ای است که انتظاری جز شفاعت مومنان در روز جزا نمی توان داشت.