زینت مسجد چیست؟/ آیه ۳۱ سوره اعراف پاسخ می دهد
منبع : خبرگزاری شبستان
۱۳۹۲/۰۱/۰۵
زینت،
اگر چه در نماز فردی هم ارزش است، اما در اجتماع و مسجد، حساب ویژه‌ای
دارد. خداوند در آیه ۳۱ سوره اعراف در این زمینه می فرماید:
«یَا بَنِی
آدَمَ خُذُواْ زِینَتَکُمْ عِندَ کُلِّ مَسْجِدٍ وکُلُواْ وَاشْرَبُواْ
وَلاَ تُسْرِفُواْ إِنَّهُ لاَ یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ» (آیه ۳۱ سوره
اعراف)
ای فرزندان آدم! نزد هر مسجد (به هنگام نماز، لباس و) و
زینت‌های خود را برگیرید و بخورید و بیاشامید و اسراف نکنید، همانا خداوند
اسرافکاران را دوست ندارد.
*شاید بتوان گفت: آنچه در قرآن با خطاب (یَا بَنِی آدَمَ) بیان می‌شود، مربوط به تمام انسان‌ها و همه ادیان و از مشترکات آنان است.
*
قرآن به مال و فرزند، «زینت» گفته است، (الْمَالُ وَالْبَنُونَ زِینَةُ
الْحَیَاةِ الدُّنْیَا) بنابراین ممکن است آیه بیانگر این باشد که مال و
فرزند خود را هنگام رفتن به مسجد همراه داشته باشید، تا با مال، به حل
مشکلات اقتصادی مسلمین بپردازید و با حضور فرزند در مساجد و جماعات، مشکلات
تربیتی نسل آینده را حل کنید.
* در روایات، امام جماعت عادل، آراستگی
ظاهر، عطر زدن و لباس زیبا پوشیدن به هنگام نماز، بلند کردن دستان به هنگام
رکوع و سجود در نماز، شرکت در نماز عید و نماز جمعه، از جمله مصادیق زینت
شمرده شده‌اند.
* امام مجتبی (ع) به هنگام نماز و حضور در مسجد، بهترین
لباس خود را می‌پوشید و می‌فرمود: «انّ الله جمیل یحبّ الجمال فاتجمّل
لربّی)، خداوند زیباست و زیبایی را دوست دارد و من لباس زیبای خود را برای
پروردگارم می‌پوشم و آنگاه این آیه را تلاوت می‌فرمود.
* خداوند زیبا و
زینت را دوست دارد، وگر نه به آن امر نمی‌فرمود، (خُذُواْ زِینَتَکُمْ )
چنان‌که اسلام، آیین فطری است و انسان نیز فطرتاً از زینت لذت می‌برد.
* با زینت به مسجد رفتن، احترامی به بندگان خدا، به عبادت خدا است و همچنین سبب ایجاد جاذبه و ترغیب عملی دیگران به آمدن در آنجاست.
*
گرچه استفاده از زینت و طعام، امری فطری و طبیعی است، ولی در شرایط خاص
مانند وجود نیازمندان و محرومان، باید با آنان همدردی کرد، لذا در تاریخ
می‌خوانیم که نوع لباس امام صادق (ع) که مردم در رفاه نسبی به سر می‌بردند،
با لباس امام علی (ع) که مردم فقیر و ندار بودند، متفاوت بود، چون شرایط
اجتماعی هر کدام فرق داشت.
*پیام‌های آیه
۱. مسجد که پایگاه مسلمانان است، باید آراسته، زیبا و با جاذبه باشد. (خُذُواْ زِینَتَکُمْ عِندَ کُلِّ مَسْجِدٍ)
۲. بهترین و زیباترین لباس، برای بهترین مکان است (خُذُواْ زِینَتَکُمْ عِندَ کُلِّ مَسْجِدٍ)
۳.
اسلام، همه به باطن نماز توجه دارد، (فِی صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ)، هم به
ظاهر آن. (زِینَتَکُمْ عِندَ کُلِّ مَسْجِدٍ) آری، در اسلام، ظاهر و باطن،
دنیا و آخرت به هم آمیخته است.
۴. زینت، اگر چه در نماز فردی هم ارزش است، اما در اجتماع و مسجد، حساب ویژه‌ای دارد. (عند کل مسجد)
۵. اول نماز، آنگاه غذا. (عِندَ کُلِّ مَسْجِدٍ وکُلُواْ وَاشْرَبُواْ) اول توجه به روح و معنویت، آنگاه توجه به جسم.