«و من اظلم ممن منع مساجد الله ان یذکر فیها اسمه و سعی فی خرابها؛ کیست ستمکار تر از آن کس که از بردن نام خدا در مسجد او جلوگیری کرد و سعی در ویرانی آنها نماید؟!»(بقره/۱۱۴) 

باید توجه داشت که آیه اختصاص به زمان معینی ندارد و مانند سائر آیاتی که در شرایط خاصی نازل می گردد می باشد اما حکم آن در همه قرون و زمان ها ثابت است، یک حکم عمومی و کلی را بیان می کند. 

نکتد دیگری که در این آیه باید مورد توجه قرار داد، این است که: 

خداوند این چنین اشخاص را ظالمترین افراد شمرده، زیرا جلوگیری از مرکز توحید و سوق دادن مردم به بی دینی چیزی است که زیانش برای اجتماع از هر عملی بیشتر و خرابی و عواقب شوم آن از هر کار زیادتر است.