حضور در نمازهای جماعت مساجد به قدری ارزشمند است که احادیث و روایات بسیاری از پیامبر(ص) و ائمه معصومین (ع) نقل شده است در اینجا به چند مورد از آنها اشاره می کنیم
پاداش حرکت به سوی مسجد
پیامبر (ص) فرمودند:«کسی که به قصد شرکت در نماز جماعت به سوی مسجد گام بر می دارد،خداوند متعال در مقابل هر گامی که برمی دارد.هفتاد هزار حسنه به او پاداش می دهد و به همین میزان نیز درجات وی را بالا خواهد برد و اگر در چنین حالی بمیرد، خداوند متعال هفتاد هزار فرشته را مأمور می نماید. تا در قبر به دیدار او رفته، وی را بشارت دهند و در تنهایی قبر انیس او باشند و تا روز قیامت برای او طلب آمرزش کنند.
دوری از تارک نماز جماعت
رسول خدا (ص) فرمود:«کسی که بدون عذر موجّهی با مسلمین در مسجد نماز جماعت نمی خواند، نمازش کامل نیست و کسی که در منزلش نماز می خواند و نسبت به جماعت مسلمین بی توجه است، غیبتش جایز است و کسی که نسبت به جماعت مسلمین بی توجه است، از عدالت ساقط است و دوری کردن از او واجب است.»
۳۰ سال حضور ریایی در مسجد!
شخصی اهل مسجد و نماز بود، نماز جماعتش ترک نمی شد، به قدری مقیّد بود که زودتر از دیگران به مسجد می آمد و در صف اول جماعت قرار می گرفت و آخرین نفری بود که از مسجد بیرون می رفت، روشن است که چنین انسانی، باید فردی خداترس و متدیّن و متعهّد باشد، یکی از روزها اموری باعث شد که اندکی دیر به مسجد رسید، دید در صف اول جماعت جا نیست و مجبور شد در صف آخر قرار بگیرد، ولی پیش خود خجالت کشید و آثار شرمندگی از چهره اش پدیدار شد، با خود گفت: چرا در صف آخر قرار گرفتم. ناگهان به خود آمد که این چه فکر باطلی است که بر من چیره شده است؟ اگر خلوص باشد که روح عبادت است، صف اول و آخر ندارد. به خود گفت: معلوم می شود سی سال نماز تو آلودۀ به ریا بوده، وگرنه نمی بایست صف آخر، شائبه ای در دل تو ایجاد کند.
این فکر، نوری در قلبش به وجود آورد، که باید چاره جویی کرد، و تا دیر نشده، غول ریا را از کشور تن بیرون نمود، به سوی خدا پناه برد، و از شرّ شیطان به پناه الهی رفت، با صبر و حوصله، توبۀ حقیقی کرد و خود را اصلاح کرد و تصمیم گرفت که تمام نمازهای سی ساله اش را قضا کند، دریافت که در صف اول بوده، و در آنها شائبه ریا وجود داشته.
بستن طناب از مسجد تا منزل
پیامبر (ص) تصمیم گرفت کسانی (که بدون عذر شرعی) در منزل های خود نماز می خوانند و در جماعت مسلمانان شرکت نمی کنند، خانه هاشان را آتش بزند. یک نفر نابینا به حضور پیامبر اکرم(ص) رسید و عرض کرد: من نابینا (یا شب کور) هستم، صدای اذان جماعت را می شنوم؛ ولی کسی نیست که دستم را بگیرد و مرا به جماعت برساند.پیامبر (ص) فرمود:«از منزل خود تا مسجد، طنابی ببند هنگام نماز جماعت، آن طناب را بگیر و با راهنمایی آن خود را به مسجد برسان و در نماز جماعت شرکت کن.

با عجله آمدن پیامبر (ص)
ابوبُردَه می گوید: در محضر رسول خدا (ص) بودیم و نماز جماعت را به امامت آن حضرت خواندیم، آن حضرت پس از نماز با شتاب برخواست و خود را به درِ مسجد رسانید و دست خود را بر روی آن در نهاد و فرمود: «ای کسانی که با زبان اظهار اسلام می کنید!
ولی ایمان در قلب شما راه یافته است،از عیب جویی و ذکر بدی مؤمنان بپرهیزید: فَاِنَّهُ مَن تَتَّبَعَ المُؤمِنینَ تَتَّبَعَ اللهُعَورَتَهُ وَ مَن تَتَّبَعَ اللهُعَورَتَهُ فَضَحَهُ وَ لَوفِی جَوفِ بَیتِهِ «زیرا هرکس در صدد عیب جویی مؤمنان باش، خداوند عیوب او را دنبال کند و هرکس از خدا عیب جویی کند، او را رسوا گرداند،اگرچه (عیب او) در کنج خانه و نهانی باشد.»
برتری نماز جماعت در مسجد
مردی از حضرت امام صادق (ع) سوال کرد: مسجدی در همسایگی من قرار دارد، من در خانه (با انجام مستحبات)
و طولانی نماز بخوانم بهتر است؟ یا در مسجد با جماعت (به طور مختصر) نماز بخوانم بهتر است؟
امام در جواب او نوشتند: «با جماعت نماز بخوان و از نماز فرادی طویل بپرهیز.»