کسانی که به مسجد رفت و آمد دارند یا موفق به دعایی می شود که خداوند با آن دعا او را به بهشت می برد یا دعایی میکند که خداوند به سبب آن بلای دنیا را از وی دور میکند یا این که دوست و برادری در مسیر خدا پیدا می کند.
خبرگزاری شبستان: آثار و فوایدی که از رفت و آمد و حضور در مسجد نصیب مومنان می شود، تنها ثواب بردن و شمول لطف و مورد رحمت الهی قرار گرفتن نیست، بلکه در همین جهان هم آثار و فواید اخلاقی، تربیتی، علمی، اجتماعی و سیاسی فراوانی در سایه ارتباط با مسجد برای انسان حاصل می شوند.
مولای متقیان امام علی (ع) در مقام احصای برخی از آثار و فواید ارتباط با مسجد می فرمایند: کسی که به مسجد رفت و آمد می کند به یکی از موارد هشتگانه ذیل می رسد: اول برادری ایمانی که در مسیر خدا از او استفاده کند؛ دوم دانشی نو و فراگیر؛ سوم فهم و درک آیه ای از آیات قرآن؛ چهارم شنیدن سخنی که او را به هدایت رهنمون باشد؛ پنجم رحمتی که انتظار آن را از جانب خداوند متعال می کشد؛ ششم سخنی که او را از گمراهی و هلاکت بازدارد؛ هفتم ترک گناهی به سبب ایجاد روح خوف و خشیت از خدا در سایه رفت و آمد به مسجد حاصل می گردد؛ هشتم ترک گناه به خاطر حیا از برادران ایمانی خود که مسجد با آنان آشنا شده است.»
روشن است که تحصیل این امور در هر مسجدی امکان پذیر نیست و این فواید و آثار آن گاه به دست خواهند آمد که تمامی مساجد با تلاش همه مومنان و نهادهای دولتی و حکومتی در نظام جمهوری اسلامی، به جایگاه اصیل و واقعی خود بازگردند.
امام صادق (ع) در ضمن روایتی که از پدرانش و آنان از رسول گرامی (ص) نقل می کنند، می فرمایند: «از بهره ها و فوایدی که نصیب مسجدی ها می گردد، یکی از سه مورد ذیل است: یا این که موفق به دعایی می شود که خداوند با همان دعا او را به بهشت می برد، یا این که دعایی می کند که خداوند به سبب آن بلای دنیا را از وی دور می کند و یا این که دوست و برادری پیدا می کند که از او در مسیر خدا استفاده می نمایند.»
امام (ع) در ادامه همین روایت، از قول نبی مکرم (ع) تاکید می فرماید که حضرت فرمود: «هیچ بهره و فایده ای پس از اسلام آوردن برای مسلمان بهتر از یافتن برادری که او را در مسیر خدا کمک کند نیست.»
روشن است که هیچ کدام از ما در مسیر زندگی از چنین دوستانی بی نیاز نیستیم، و چه مکانی بهتر از مسجد که در روایات و متون دینی از آن به عنوان کانونی برای یافتن چنین دوستانی به مومنان معرفی شده است.
با کسانی که به مسجد نمی آیند چگونه باید برخورد کنیم؟
به طور کلی در روابط اجتماعی، انسان باید سعی کند هر روز بر میزان تعهد خود و خانواده اش به دین و مسائل مربوط به آن بیفزاید، باید تلاش کند تا دیگران را هم به این مسیر بکشاند. حال اگر به شخصی برخورد کرد که نتوانست تاثیر مثبت بر او بگذارد، شرع مقدس اسلام دستوراتی در جهت تنبیه و آگاه کردن این افراد برای انسان مقرر کرده است. از این رو دستور می دهد: «مستحب است انسان با کسی که در مسجد حاضر نمی شود غذا نخورد، در کارها با او مشورت نکند، همسایه او نشود، از او زن نگیرد و به او زن ندهد.» (توضیح المسائل. مسئله ۸۹۷)