بسم الله الرحمن الرحیم

سرخوردگی در گیم نت

   اگر نوجوانی چندین بار در یک بازی رایانه­ای شکست بخورد، دچار سرخوردگی می­شود و اعتماد به نفس او از بین خواهد رفت، علاوه بر این، بدترین هدیه­ای که کودک در گیم­نت خواهد گرفت، قماربازی است! کودک در گیم­نت قمار بازی کردن را یاد می‌گیرد، برد و باخت برای او مسأله مهمی قلمداد می‌شود. کودک در این راه برای برد، باید چیزی را گرفته و برای باخت چیزی را از دست بدهد و این اولین مرحله برای یاد گرفتن حرامی است که با این نوع تربیت آن را فرا می­گیرد. حال می­توان این مسأله را با کودکی که در فضایی کاملاً معنوی و در مسجد رشد می‌یابد، مقایسه کنیم. اولین هدیه­ای که او دریافت می­کند، عزّت نفس است. مهم‌ترین حکمی هم که فرا می‌گیرد، حلال و حرام بودن است.

   در کنار این مسایل، آفت­های دیگری هم هست که گریبان کودکان جامعه را می‌گیرد، این واقعیت که برخی بازی­های گیم­نت رفتارهای نادرست اخلاقی را رواج می­دهند، غیر قابل انکار است، در بررسی‌های صورت گرفته یک مرکز تحقیقات بازی­های رایانه­ای، مشخص شده که نزدیک به ۸۰ درصد بازی­های رایانه ای خشونت و تشویق به کشتن پلیس و انسان­های درستکار را ارزشی مهم و والا به حساب می­آورند!!

از طرف دیگر کسی که از 12 ساعت روز، به طور مثال 11 ساعت را در گیم نت می‌گذراند، نمی‌تواند از مغز و قوای تفکّر خود به خوبی استفاده کند؛ چرا که تمام روز را در محیطی بسته قرار دارد و کسی هم نیست که او را از این فضا بیرون بیاورد.

رفاقت در مسجد، رقابت در گیم­نت

   تربیت نسل امروز به ویژه کودکان، شاخصه­ای است برای جامعه‌سازی آینده. زیرا در آینده نه چندان دور همین نسل تشکیل‌دهنده جامعه خواهند بود. بی­شک نوع تربیت این نسل و نوع شخصیت این افراد در چگونگی جامعه آینده نقش تعیین کننده­ای خواهد داشت. اهمیت تربیت نسل کودک و نوجوان در اندیشه‌ی مقام معظم رهبری هم ما به این امر واقف می­سازد که نباید در مورد تربیت کودکان و نوجوانان بی­توجّه باشیم.

" ما می­خواهیم از این نسلی که امروز مثل مادّه‌ی خامی و مثل ذخیره‌ای در اختیار یکایک ماست، چه ساخته شود؟ آینده‌ای را که آنها خواهند ساخت و پرداخت و پیش برد، چگونه تصویر کرده‌ایم؟ اگر حقیقتاً به آرمان­های اسلامی و ملّی و عظمت ایران و ایرانی و جبران راهی که دست­های استبداد سیاه در این صدوپنجاه سال، دویست سال اخیر ما را در آن کشانده است، فکر می­کنیم؛ اگر اینها برایمان مهم است و به آینده به معنای حقیقی کلمه اهمیت می­دهیم، پس بایستی به تربیت کودک و نوجوان خیلی بپردازیم، درباره‌ی آن خیلی فکر کنیم و اهمیت آن را خیلی بشناسیم؛ که احساس می­کنم برای برخی از مسؤولان امور فرهنگی و دست‌اندرکاران مسأله به این شکل مطرح نیست! " (مقام معظم رهبری)

    کودکان و نوجوانان  وقتی در چنین محیطی مجازی قرار می‌گیرند، اولین چیزی که یاد می‌گیرند این است که اینجا، همه دشمن تو هستند و تو برای بالا رفتن و رسیدن به جایگاه برتر، باید همه را از بین ببری؛ در غیر این صورت یک شکست خورده هستی. بنابراین کودک چاره­ای جز این ندارد که برای بالا رفتن دیگران را از سر راه بردارد. بنابر این نگرش، دیگر هم نوعانش برای او تنها یک مانع به شمار می­آیند.

به نوعی برخی بازی­های رایانه­ای در فضای گیم­نت، با دارا بودن صحنه­های خشونت، حمله و کشتار سبب ضربه به ارزش­ها و فضایل اخلاقی خوب فرد، از جمله ایثار و همدلی و.... خواهد شد. اما کودکی که در فضای مسجد قرار می­گیرد، اولین چیزی که یاد می­گیرد این است که در اینجا همه رفیق تو هستند و می­توان رفیق و دوستان جدیدی پیدا کنی. محبّت به هم جنس خود، ایثار و کمک از اولین مواردی است که کودک در مسجد یاد می‌گیرد. از همه مهم‌تر احترام به یکدیگر، سرلوحه و شعار یک کودک مسجدی است.

   برخلاف گیم­نت که کاملاً در فضای رقابت و دشمنی و از بین بردن است، مسجد فضایی برای رفاقت و کمک به یکدیگر و باهم رفتن و با هم رسیدن در کنار هم است. حسّ انتقام و دشمنی به هیچ عنوان در فضای مسجد وجود ندارد و کودک با لطافت­های بچّه‌گانه­ خود، راه بزرگ شدن با روحیه اجتماعی را یاد می‌گیرد. در این بازی­ها عموماً خشونت‌های زیاد، دلهره، وحشت، ترس، اضطراب، استرس، بی بند و باری و ... به وجود می‌آید. درگیری فیزیکی، پایین آمدن آستانه تحمّل، بی­اعتنایی و گوش نکردن به حرف والدین، گفتار و رفتار ناپسند، از عواقب دیگر ارائه بازی‌های غیر مجاز در گیم نت‌هاست. در این باره نباید کارکرد مسجد را در پرورش نیرو با تکیه بر ارزش‌‌های اخلاقی نادیده گرفت، نیروهایی که جامعه به آن‌ها نیاز دارد و می‌تواند به آنها در ادامه حیات خویش اعتماد کند.

بنابراین مسجد بار هدایت فکرى و تربیتى نیروهاى جامعه را بر دوش دارد. چه بسا در سایه رفت و آمد کودکان به مسجد، خلق و خوى‌ و آداب و رفتار آنها به طریق صحیح و براساس اسلام ناب تربیت ‌یابند.  چنانکه در کلام بزرگان آمده است:

« مسجد پایگاه جوان مردانى است که در برابر تعرّض به مقدسات دینى برمى­آشوبند و عرصه را بر متجاوزان به حریم دین تنگ مى‌کنند. مسجد جایگاه گرد آمدن فرزندان مکتب است، آنان که با یک دست قرآن و با دستى دیگر سلاح برگرفته­اند. این حضور نشان قدرت و عزّت اسلام و مسلمانان است و سبب مى­شود تا خیره سران نتوانند به حریم دین تجاوز کنند (وسائل الشیعه، ج 5، ص 372).

حضرت امام(ره) براساس همین شناخت، بارها بر اهمیت اجتماع و حضور فعّال در مساجد تأکید داشته و آن را موجب تقویت اسلام و نظام می­دانستند.

 «مساجد باید مجتمع بشود از جوان­ها، اگر ما بفهمیم که این اجتماعات چه فوائدی دارد و اگر بفهمیم که اجتماعاتی که اسلام برای ما دستور داده و فراهم کرده است، چه مسائل سیاسی را حل می­کند، چه گرفتاری­ها را حل می­کند، این طور بی حال نبودیم که مساجدمان مرکز بشود برای چند پیرزن و پیرمرد.»  (صحیفه نور ج 31 ص 551)