به راستی او کیست که همگان محو کمالات و صفات اویند؟ او کیست که بعضی در مقام تمجید او از حد فراتر رفته اند و او را خدا خطاب کرده اند و برخی دیگر در مقام دشمنی در برابر ایشان برخاستند. او کیست که دشمن مکارش - عمر و عاص- در مقام تمجید او می گوید: علی در بین مردم مثل طلا در بین خاکستر بی ارزش است.

 علی کیست؟!

آیا انسانی را سراغ دارید که در روز، مانند شیر به دنبال رزق حلال و رسیدگی به امور معاش مسلمین باشد و در شب از خوف خدا در حال جان دادن باشد، به راستی علی علیه السلام نوری است که در بطن انسانیت و این زمین خاکی نمی گنجد و این بدن گنجایش نور الهی او را ندارد.

"لوانزلنا هذاالقرآن علی جبل لرایته خاشعاً متصدعاً من خشیة الله." آری بدن علی علیه السلام در حال انفجار بود، همچون که اگر آیات الهی در دل کوه خوانده شود کوه طاقت شنیدن آیات قرآن را ندارد.

آیا انسانی را سراغ دارید که در روز، مانند شیر به دنبال رزق حلال و رسیدگی به امور معاش مسلمین باشد و در شب از خوف خدا در حال جان دادن باشد؟ به راستی علی علیه السلام نوری است که در بطن انسانیت و این زمین خاکی نمی گنجد و این بدن گنجایش نور الهی او را ندارد.

علی علیه السلام کسی است که شب ها را به عبادت و مناجات با خدای خویش مشغول بود و دعای معروف مناجات کوفه حاکی از سوز دل آن حضرت و مقام و رتبه اعلی او می باشد، همان دعایی که خطاب به پروردگار می فرماید: "اللهم انی اسئلک الامان یوم لاتنفع مال ولا بنون الا من اتی الله بقلب سلیم." و در ادامه زمزمه ها "مولای یا مولای انا السائل الا المعطی" ؛ خدایا من گدا و تو بخشنده ای و عطا کننده بینوایان و چه کسی بر گدا رحم می کند الا بخشنده و عطا کننده.

آری، به راستی "متحیرم چه نامم شه ملک لا فتی را".

کیست این علی علیه السلام که همگان را به ثنا و ستایش خود در آورده است. چه دوست و چه دشمن! هم دوست در عزایش گریست و هم دشمن. نقل است که معاویه بعد از شهادت علی علیه السلام  بر تخت پادشاهی خود بر مظلومیت علی علیه السلام گریست.

 علی کیست؟!

علی علیه السلام کسی است که در اوج قدرت فرمانروایی خود را با نان جو و نمک سیر می کرد.

چه کسی به مسند قدرت به نان جو بسازد                                 کند قناعت، چونان امیر خسته جگر

او کسی است که حکمران خود را (عثمان بن حنیف) به خاطر شرکت در مجلس اغنیا مواخذه می کند.

آری، علی علیه السلام عمل به تظاهر نمی کرد، بلکه وجودش با حق اتصال و پیوند خاصی داشت.

همچو او کیست که در جنگ ها بازوان پیغمبر(ص) باشد و جبرئیل در خطاب به او بگوید:

"لافتی الاعلی لاسیف الا ذوالفقار"

همچو او کیست که پیغمبر(ص) خطاب به او گوید: "علی ابیطالب کروحی من جسدی"؛ علی مثل روح من برای بدنم است.

شجاعتش بس وصف ناپذیر است، زره او پشت نداشت و در جواب این عمل می گفت که هیچگاه پشت به دشمن نمی کنم تا دشمن بتواند بر من از پشت غلبه کند.

به گاه رزم چه بسیار کافران عنود                                                             کشد به خاک، چون مردان آهنین  پیکر

آری کیست مانند او، که هدف از شمشیر زدنش فقط رضای حق باشد و برای این که کارهایش در جهت حق اعتلا یابد، عمر بن عبدود را به خاطر خشم خود نمی کشد و صبر می کند تا خشمش فرو نشیند و بعد او را به هلاکت می رساند آری "از علی آموز اخلاص عمل".

 علی کیست؟!

او کسی است که شب ها، هنگام تاریکی قدم در کوچه های پر فتنه و خیانت کوفه می گذاشت تا مبادا یتیم و مستضعفی گرسنه بخوابد و چیزی برای خوردن نداشته باشد و عمل را آنقدر پنهانی انجام می داد که مردم کوفه تازه پس از شهادت آن حضرت، فهمیدند چه کسی طعام را به فقیران و یتیمان می رسانده، در حالی که خود به نان و نمک و  کفش وصله دار بسنده می کرد.

به شام تیره غربت، پناهگاه یتیم                                             به روز معرکه، سردار جنگ و نام آور

 علی کیست؟!

او کسی است که اگر آفریده نمی شد کسی لیاقت همسری زهرا(س) را نداشت. او کسی است که فرزندی تربیت کرد تا خاندان و یاران خود را فدای حق کند و خود نیز به مقام "ذبیح الله" و به مقام مطمئنه رسد و سوره فجر خطابی به او باشد. (یا ایتها النفس المطمئنه)

 علی کیست؟!

او کسی است که در مکتبش شاگردانی را تربیت کرد که تا پای جان در راه حق استقامت ورزیدند. شاگردانی داشت همچون مالک، کمیل، میثم تمار، مقداد و ... که هر کدام خود بحر معرفتی بودند که هر کس را یاری غوطه ور شدن در امواج این دریاها نیست.

 علی کیست؟!

در کمال صراحت از مظلومیت خود می گوید: "به من به اندازه ریگ های بیابان و کرک های بدن حیوانات ظلم شده است." آری، جز او چه کسی می تواند در برابر غصب خلافت الهی که حق اوست برای حفظ اسلام و شوکت آن سکوت اختیار کند و 25 سال خانه نشین شود.

آری، همچو او مظلوم کیست که علامه امینی برای اثبات این که ولایت و امیری بر مسلمین، حق علی علیه السلام است، چهل سال زحمت بکشد و خون دل خورد؛ صدق گفتار کلام اوست که می فرماید: "برای نوشتن الغدیر ده هزار جلد کتاب خطی را مطالعه کردم و به صد هزار جلد مراجعه مکرر داشته ام.

"پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:

"والذی نفسی بیده، ان هذا و شیعته هم الفائزون یوم القیامة"؛ قسم به او که جان من در دست اوست، این (علی) و شیعیان او رستگاران روز قیامت هستند."
و در جای دیگری می فرماید:

"هر گاه پشت میزی نشستم که الغدیر را بنویسم، مثل این که علی علیه السلام را کنار میز می دیدم که مطالب را به من دیکته می فرمود."

 علی کیست؟!

او کسی است که در منبر وعظ و سخنرانی، سخنانش به جان نفوذ می کرد و موجب روشنایی دل و جان می شد و دلیل آن شد که سیدرضی آن را جمع آوری کند و لقب "نهج البلاغه" به آن دهد و دیگران آن را "اخ القرآن"؛ ( برادر قرآن) نامند.

سیدرضی خود در این مورد می گوید: "بعد از تمام شدن کتاب چنین دیدم که نامش را (نهج البلاغه) بگذارم. زیرا این کتاب درهای بلاغت را بر روی بیننده می گشاید."

زبان علم و خرد، الکن از فضائل اوست                                          که کسی علی نشناسد، به غیر پیغمبر(ص)

کجا به وصف کمالات او توان پی برد                                                قلم شوند درختان و بحرها، جوهر

آری، واقعاً علی علیه السلام را نتوان شناخت که اگر علی علیه السلام را کس بشناسد، انسان کامل را شناخته است.

او کسی است که شب ها، هنگام تاریکی قدم در کوچه های پر فتنه و خیانت کوفه می گذاشت تا مبادا یتیم و مستضعفی گرسنه بخوابد و چیزی برای خوردن نداشته باشد و این عمل را آنقدر پنهانی انجام می داد که مردم کوفه تازه پس از شهادت آن حضرت، فهمیدند چه کسی طعام را به فقیران و یتیمان می رسانده، در حالی که خود به نان و نمک و  کفش وصله دار بسنده می کرد.

کجاست آن ظرفی که گنجایش وجود علی علیه السلام و ولایتش را داشته باشد، وجودی که ولایت علی علیه السلام را بپذیرد و سر تعظیم در برابر ولایت او به زیر آورد؟ کجایند آنها که لیاقت درک حدیث پیغمبر(ص) را در خطاب به علی علیه السلام و یارانش داشته باشند:"والذی نفسی بیده، ان هذا و شیعته هم الفائزون یوم القیامة"؛ قسم به او که جان من در دست اوست، این (علی) و شیعیان او رستگاران روز قیامت هستند." هر چه در وجود او فکر می کنیم بیشتر پی به عظمت او می بریم. درآخر به گفته یک نویسنده مسیحی پیرامون علی علیه السلام اکتفا می کنیم :

همه کمالات انسانی و تمامی عناصر فضیلت در وجود پیغمبر(ص) و بهترین بنده اش علی بن ابیطالب مجسم شده است."