در مضامین دعای عرفه مهمتر از قرائت آن است

مدرس حوزه های علمیه روز عرفه را روز تدبیر در آفرینش و خلقت و توجه به رابطه بنده با پروردگار دانست و گفت: مضامین دعای عرفه عرشی است، قرائت دعای اباعبدالله همراه با تدبیر در مضامین ارزشمند این دعا برای بندگان راهگشا خواهد بود.

به گزارش خبرنگا رتبیان به نقل از شبستان حجت‌الاسلام والمسلمین سیدحسین فاطمی‌نیا، استاد اخلاق و مدرس حوزه های علمیه  به تشریح ویژگی ها و اهمیت روز عرفه پرداخت و گفت: آن چیزی که در روز عرفه داریم و باید به آن توجه جدی شود دعای اباعبدالله است که ‏مضامین آن عرشی است و مهمتر از قرائت آن تدبر در مضامین ارزشمندش است.

متن گفتار استاد فاطمی نیا با خبرنگار شبستان بدین شرح است:
روز عرفه برحسب آنچه از روایات زیادی استفاده می‌شود از ‏لحاظ معنوی یکی از روزهای مهم و سرنوشت ساز است. روزی است که پروردگار متعال آن را پربرکات قرار داده و وقتی شما به ‏کتبی که در این رابطه نوشته شده نگاه کنید می‌بیند که چقدر اعمال و دعا در این روز ‏بسیار بزرگ وارد شده است. حدیثی که از حضرت سیدالساجدین امام زین العابدین ‏وارد شده خیلی انسان را بیدار می‌کند و تشویق می‌کند نسبت به دعا در روز عرفه و ‏معنویت این روز. حضرت شنید در روز عرفه یک نفر از مردم گدايی می‌کند، فرمود که آیا در چنین روزی از مردم طلب ‏می‌کنی؟ در حالی که امروز روزی است که امید می‌رود بچه‌هایی که در رحم‌ مادران هستند ‏آنها هم خوشبخت شوند.

حتی عجیب است که ‏ما در بعضی از روایات داریم که اهمیت دعا را نشان می‌دهد و می گوید که روزه در این روز ‏مهم است ولی اگر کسی روزه بگیرد و ضعف روزه باعث شود که او خوب نتواند به دعا ‏بپردازد روایت است که آن رور را آن شخص روزه نگیرد خیلی زیباست، این حدیث نشان ‏می‌دهد که دین ما دین عقل است و دین مقدس بازی نیست.‏

آن چیزی که در روز عرفه داریم و باید به آن توجه داشته باشیم دعای اباعبدالله است که ‏مضامین آن عرشی است و مهمتر از آنکه کسانی آن را بخوانند تدبیر در مضامین ارزشمندش است. یکی از اولیا خدا می‌گفت شما دعا را برای فهمیدن و ‏ترقی بخوانید، ثواب به دنبال خودش می‌آید منتها ما اینطور بارآمده‌ایم که دعا را برای ‏ثوابش می‌خوانیم اگر شما در مضامین دعای عرفه توجه بکنید مضامین عالیه ای دارد که فهم ‏بعضی از این مفاهیم امکان دارد سرنوشت معنوی انسان را عوض کند، دعای عرفه دعای بسیار ‏عظیم‌القدری است.‏


مطلب دیگری که در روز عرفه اتفاق افتاده است شهادت مولا و آقایمان حضرت مسلم بن ‏عقیل است که اولین شهید راه کربلا است و شهادت ایشان در روز عرفه ‏است و بنده حدیثی در رابطه با حضرت بیان می‌کنم که فضیلت و بزرگی و آقایی آن ‏حضرت را می‌رساند این حدیث اصلاً معجزه است و هنگامی که صادر شده ‏شاید حتی حضرت مسلم به دنیا نیامده بوده است بنابراین اعجاز را از این نظر عرض ‏می‌کنم روایت داریم که پیامبر اکرم (ص) با امیرالمومنین (ع) صحبت می‌کردند و حضرت ‏رسول (ص) فرمود: من عقیل را دو گونه دوست دارم ''انی احب عقیلاً حبین'' یعنی پدر ‏حضرت مسلم را ''حباً له'' یکی اینکه خود او را دوست دارم و یکی اینکه ''حباً لحب ابی ‏طالب له'' و یکی اینکه ابوطالب او را دوست داشته است و ما از اینجا می‌فهمیم که ‏حضرت ابوطالب چقدر عظمت داشته که پیامبر اکرم محبت او را نقطه عطف قرار می‌دهد ‏و این فضیلت خود عقیل است بعد می‌رسد به خود حضرت مسلم (ع) که معجزه در این ‏بخش است ''و ان ولده لمقتول فی محبته ولدک'' یا علی فرزند این عقیل که حضرت مسلم ‏باشد در محبت فرزند تو شهید می‌شود. حضرت فرمود: چشم مسلمین برای مسلم اشک ‏می‌ریزد و ملائکه مقرب بر او درود و سلام می‌فرستند که این نشان می‌دهد که این ‏حدیث وقتی وارد شده که یا حضرت مسلم به دنیا نبوده و یا فرزند خردسالی بوده است. انشاء الله در آن روز که ما به اعمال روز عرفه می‌پردازیم بدانیم که رمز ‏آن اعمال اینست که ما به یاد حضرت مسلم (ع) هم باشیم و او را شفیع و وسیله در محضر پروردگار قرار دهیم و بگوییم پروردگارا به حق آن شهید والامقام امروز ‏دعاهای ما را به هدف اجابت برسان...

یک فراز هم از دعای امام ‏حسین در روز عرفه را مطرح کنیم و مختصر توضیح دهیم آن فراز اینست که به خدا ‏عرض می‌کند '' یا مَنِ‏ اسْتَنْقَذَ السَّحَرَةَ مِنْ بَعْدِ طُولِ الْجُحُودِ، '' که این خیلی مهم است و ‏البته همه دعا مهم است و این فراز خیلی مهم است و حضرت می‌خواهد بفرمایید که ‏معجزات خدا فقط این نیست که ما در زمین و آسمان می‌بینیم و خدا انواع معجزات دارد ‏بعضی از کارهای مهم و معجزات خدا شاید لطیف باشد و به ذهن افراد نرسد یکی از آن ‏معجزات و کارهای لطیف خدا که حضرت در اینجا زبانزد می‌کند مثلاً ساحران فرعون است ''یا مَنِ‏ اسْتَنْقَذَ السَّحَرَةَ '' ای خدایی که نجات دادی ساحران فرعون را بعد از انکار ‏طولانی بعد از کفر طولانی... یک وقتی می‌بینید یک آدم مومنی است یک گناهی ‏کرده خطایی کرده و استغفار کرد خدا او را نجات می‌دهد یک وقت هم نه یک عمر در درباره ‏فرعون از این افراد پذیرایی می کند که فقط شما باشید که یک وقت ممکن است وجودتان ‏لازم بشود و در برابر پیامبر (ص) عظیم‌الشان الهی حضرت موسی (ع) خواستند از اینها ‏استفاده کنند ولی وقتی که حضرت موسی عصای خود را انداخت و اینها چون ساحر بودند و ‏خود اهل فن بودند سحر به طوری است که اهل خبره می‌فهمند که سحر است و اما ‏اینها دیدند که این کار از قماش کار اینها نیست و یک مقوله دیگری است و این است که ‏اولین کسانی که ایمان آوردند آنها بودند که در قرآن می‌فرماید فَأُلْقِیَ السَّحَرَةُ سُجَّداً (طه - 70) ‏که اینها به سجده افتادند و گفتند: قالُوا آمَنَّا بِرَبِّ هارُونَ وَ مُوسى‏ (طه - 70) ما ایمان ‏آوردیم به پروردگار عالمیان همان خدایی که پروردگار موسی و هارون است و خلاصه اینها ‏شدند مومنین نمره یک به حدی که فرعون آمد گفت: من دست و پای شما را قطع می‌کنم ‏و به دار می‌آویزیم ولی باز هم گفتند: هیچ ایرادی ندارد هیچ مهم نیست وَ إِنَّا إِلى‏ رَبِّنا لَمُنْقَلِبُونَ ( زخرف - 14)ما به سوی پروردگارمان می‌رویم و هیچ مهم نیست که چه پیش می آید.

من نقل به ‏معنا می‌کنم غرض اینست که اینطور یک عده کافر به این درجه از ایمان برسند که حتی ‏اینها را تهدید کنند به بریدن دست و پا و اینها باز هم بگویند که برایشان مهم نیست. از اینجا استفاده می‌کنیم که عظمت خدا، کرم خدا و عفو خدا و قدرتش را در ‏این روز بزرگ حضرت امام حسین (ع) قصد دارد به ما معرفی کند که ساحران فرعون ‏نجات پیدا کردند بگوییم به ما هم این طمع را داریم در تو و حالا ممکن است نقصان و کوتاهی ما به درجه ساحران فرعون نرسد ولی حضرت در این دعا می‌گوید ''یاکلون رزقه و ‏یعبدون غیره'' این ساحران رزق خدا را می‌خورند و عبادت غیرخدا می‌کردند این ظلمت در ظلمت است....ما در این روز به خدا عرض کنیم که ما نمی گوییم که بندگان ممتازی هستیم اما هر چه هستیم دیگر به درجه ظلمت آنها ‏نرسیده‌ایم تو که آنها را دستگیری کردی یقیناً ما را هم دستگیری خواهی کرد که باید به این حرف ایمان قلبی داشته باشیم با ایمان این حاجت را بخواهیم که خدا مرحمت می‌کند و ‏نه با شک و تردید و یا بگوییم که آن زمان شرایط یک جور دیگر و الان جور دیگر است سنن ‏خدا هیچ وقت عوض نمی‌شود یکی از سنن پروردگار اینست که هر کس از پروردگار ‏خالصانه هدایت و بندگی بخواهد به او مرحمت می‌کند.‏