عید قربان در پایان حرکتی پیروز در وادی طلب خداوند و دوری و دور راندن شیطان است. بندگان مومن خداوند با عبادت در یک ماه گذشته در صحرای مکه و به جای آوردن مناسک و اعمال حج خود را برای عید بندگی آماده می کنند. در این روز به شکل سمبلیک مال خود را فدای راه خدا می نمایند ولی در واقع نفس خویش را در پیشگاه حضرت دوست سر می برند. به شیطان اعلان جنگ می دهند و در پناه خداوند خود را بیمه می نمایند. عبادت این روز نیز مثل همه روزهای دیگر صورت ظاهری دارد و حقیقت باطنی و درون آن به دست نمی اید مگر با حرکتی خالصانه و با توسل به خدا. در این روز همگان می توانند در فدای مال خود در راه خدا البته به عنوان نمونه ای از فداکاریهای دیگر دست به کار شوند ولی بر حاجیان بیابان طلب این امر واجب است.در این عید مانند عید فطر روزه گرفتن حرام است و این خود از نکات جالب این روز عزیز است. عید قربان از پس غروب روزی فرا می رسد که تمامی ناکامان روزها و شبهای بی نظیر ماه رمضان بدان وعده داده شده اند. آری روز عرفه. این همان روزی ست که گفته می شود اگر کسی در ماه رمضان و شب های قدر بخشوده نگردد در این روز در عرفات حاضر گردد و از درگاه خداوند داد خود بستاند که البته خدا خواهد پذیرفت.